Niniejsze badanie wskazuje na wyzwania dla tradycyjnych modeli ekonomicznych konkurencyjności gospodarstw rolnych, podkreślając niedostatecznie zbadaną rolę struktur prawnych. Autorzy opracowania argumentują, że struktura zarządzania gospodarstwem znacząco wpływa na jego zdolność do rozwoju na rynku. Autorzy proponują nowatorskie ramy oceny konkurencyjności gospodarstw rolnych, które obejmują trzy kluczowe wymiary: efektywność ekonomiczną, kondycję finansową i skuteczność zarządzania. Ramy te są następnie stosowane do oceny różnych struktur zarządzania rolnictwem w Bułgarii. Wielowarstwowy system oceny z czterema filarami jest wykorzystywany do oceny konkurencyjności tych struktur. Badanie ujawnia ogólnie pozytywny krajobraz konkurencyjności bułgarskiego rolnictwa, przy czym spółdzielnie wykazują najwyższy poziom konkurencyjności. Zidentyfikowano jednak pewne kluczowe obszary wymagające poprawy, m.in. niską produktywność, dochody, bezpieczeństwo finansowe i dostosowanie do wyzwań środowiskowych. Badanie wykazało również, że znaczna część bułgarskich gospodarstw rolnych zmaga się z niską konkurencyjnością. Badanie podkreśla potrzebę ukierunkowanych interwencji w celu zaradzenia tym słabościom, w tym wsparcia publicznego i ulepszonych praktyk zarządzania. Dodatkowo podkreślono znaczenie restrukturyzacji gospodarstw zmagających się z trudnościami i wdrażania lepszych metod zarządzania. Co więcej, badanie podkreśla kluczową rolę wsparcia rządowego w zapobieganiu likwidacji gospodarstw rolnych. Wreszcie badanie ujawnia, że wielkość gospodarstwa, specjalizacja, ukierunkowanie na rynek i lokalizacja ekologiczna odgrywają rolę w konkurencyjności, ale znaczenie tych czynników różni się w zależności od zastosowanej konkretnej struktury zarządzania.