Celem opracowania była identyfikacja najważniejszych uwarunkowań kooperencji gospodarstw rolnych w sektorze rolno-żywnościowym na przykładzie województwa warmińsko-mazurskiego. Badania z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety zostały przeprowadzone w 2021 r. na próbie badawczej, która liczyła 155 podmiotów (największy w niej udział miały gospodarstwa rolnicze, jednostki samorządu gospodarczego, związki branżowe, przedsiębiorstwa przetwórcze oraz agencje rządowe zajmujące się problematyką gospodarki żywnościowej i rozwojem obszarów wiejskich). Wyniki badań wskazują, że respondenci mieli świadomość potencjalnych korzyści wynikających z kooperencji – wskazywali przede wszystkim na szanse zwiększania sprzedaży, obniżenia kosztów oraz uzyskania większej siły przetargowej w relacjach z dostawcami i odbiorcami. Określając podstawowe bariery rozwoju kooperencji w sektorze rolno-żywnościowym, badani wskazywali przede wszystkim niską świadomość części środowiska biznesowego, niechęć do współpracy firm między sobą oraz brak modeli rozwoju kooperencji. W wymiarze instytucjonalnym szczególną rolę w implementacji kooperencji należy przypisywać podmiotom doradczym, samorządowi gospodarczemu, związkom branżowym oraz instytucjom naukowym. Uwarunkowania rozwoju kooperencji gospodarstw rolnych w województwie warmińsko-mazurskim obejmują nie tylko endogeniczne, ale przede wszystkim egzogeniczne czynniki kształtujące możliwości większego zaangażowania badanych podmiotów we współpracę strategiczną w sektorze rolno-żywnościowym. Wywnioskowano, że luka kooperencyjna gospodarstw rolniczych może być znacząco ograniczona przez większe zaangażowanie w procesy integracyjne m.in. przemysłu spożywczego. Bardzo istotne pozostaje również inspirowanie działań integracyjnych przez instytucje regulacyjne związane z rozwojem gospodarczym regionu.