Głównym celem badań była ocena w 2017 roku wyników produkcyjno-ekonomicznych łubinu słodkiego, grochu pastewnego, bobiku, soi oraz mleka krowiego i żywca wołowego w zależności od skali ich produkcji. Badania przeprowadzono w gospodarstwach towarowych, czyli takich, które swoją produkcję przeznaczają na sprzedaż, mają one charakter przedsiębiorstw. Gospodarstwa te wybrano celowo z reprezentatywnej próby gospodarstw, która znajdowała się w polu obserwacji systemu Polski FADN. Dane opisujące badane produkty zebrano w systemie AGROKOSZTY, a następnie uzupełniono danymi z bazy Polskiego FADN. Na wyniki badanych produktów wpływ miał potencjał produkcyjny gospodarstw (tj. zasoby ziemi, pracy i kapitału), ich jakość i sposób wykorzystania, ale zależały także od warunków zewnętrznych (np. rynkowych, pogodowych). Oddziaływania te skutkowały różnym stopniem zmian w zakresie wolumenu produkcji, kosztów jednostkowych oraz cen realizacji produktów. W 2017 roku dochód, jaki zapewniły badane produkty rolnicze, mieścił się w dość szerokich granicach. Korzystny wpływ wielkości skali produkcji był widoczny, chociaż ujawniał się na różnym poziomie analizy. Badania wykazały, że dochód z działalności bez dopłat zapewniły wszystkie badane produkty roślinne oraz produkcja mleka. Natomiast produkcja żywca wołowego średnio w próbie badawczej oraz średnio w wydzielonych przedziałach skali produkcji była nieopłacalna. Jednak w każdej grupie występowały gospodarstwa, w których żywiec wołowy był opłacalny. Głównie decydowały o tym niższe koszty produkcji.