Polscy ekonomiści rolni uczestniczą w pracach kongresów Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnych (ESER) od samego początku ich zwoływania. Zaszła więc potrzeba zbadania ich wkładu w prace ostatnich 5 kongresów, czyli po zmianie ustroju politycznego w Polsce, i na tej podstawie określenia pozycji polskiej ekonomii rolnej w Europie. W opracowaniu ukazano intensywność wnoszenia referatów polskich autorów na kongresy, a także ich strukturę ze względu na rodzaj sesji, miejsce powstania opracowania (kraj /z uwzględnieniem uniwersytetu, w którym przygotowano referat/, zagranica, względnie kraj przy współpracy z autorami zagranicznymi), a także formalną pozycję naukową polskich uczonych mierzoną częstotliwością przewodzenia sesjom kongresowym. Zgromadzony materiał przeanalizowano według form obrad (sesji), problemów poruszanych na sesjach oraz afiliacji pracy, miejsca powstania opracowania, zakresu oraz formy współpracy z ośrodkami zagranicznymi. Miarami prezentacji wyników badań były indeksy intensywności wnoszenia referatów na kongres, syntetyczne wskaźniki poziomu naukowego, a także wskaźniki struktury. Z analizy wynika, że pozycja polskiej ekonomii rolnej w Europie, widziana przez pryzmat udziału w kongresach ESER nie odpowiada poziomowi prowadzonych w kraju i zagranicą badań. Potrzebne są więc działania mające na celu zmianę tego stanu rzeczy.