Akcesja Polski do Unii Europejskiej zaowocowała przyspieszeniem transformacji rolnictwa według drogi, którą przechodziło rolnictwo krajów ekonomicznie wyżej rozwiniętych. Transformacja ta polega na spadku liczby gospodarstw rolnych, spadku udziału rolnictwa w strukturze gospodarstwa społecznego, natomiast wzroście potencjału i produkcji oraz wydajności ziemi, a zwłaszcza wydajności pracy w gospodarstwach rolnych przy utrzymywaniu się ogromnego zróżnicowania pomiędzy nimi. Analiza danych z ankiet struktury rolnej przeprowadzonych przez GUS w latach 2005 i 2016 wskazuje na przyspieszenie transformacji rolnictwa w Polsce po tej drodze. Analiza umożliwiła również opracowanie scenariusza zmian w gospodarstwach rodzinnych w okresie do 2030 roku. Gdy scenariusz odbiega od stanu pożądanego – także pod wpływem nowych okoliczności – możliwe są działania polityczne, które w pewnym zakresie mogą go skorygować. Dotyczy to nie tyle wspólnej polityki rolnej UE, co raczej polityki krajowej i to także wybiegającej poza tradycyjny zakres polityki rolnej.