Celem artykułu jest wskazanie różnic i zmian zachodzących w czasie, pomiędzy wydatkami ponoszonymi przez polskich i niemieckich konsumentów na zakup produktów rolno-spożywczych oraz zbadanie poziomu spożycia tych produktów. W latach 2000-2010 zaobserwowano zmniejszenie się dysproporcji pomiędzy poziomem dochodu rozporządzalnego osiąganego przez polskie i niemieckie gospodarstwa domowe. Pomimo to, w całym badanym okresie konsumenci niemieccy odznaczali się większą siłą nabywczą. Ich wydatki na żywność i napoje bezalkoholowe miały mniejszy udział w strukturze wydatków niż konsumentów polskich, co wiązało się z wyższymi dochodami ludności niemieckiej. Można sądzić, że wraz ze zmniejszeniem różnic poziomu dochodów rozporządzalnych w Polsce i Niemczech, konwergencji będzie ulegał także wzorzec konsumpcji realizowany w tych krajach. Jednak w badanym okresie występowało istotne zróżnicowanie poziomu spożycia pomiędzy polskimi i niemieckimi gospodarstwami domowymi, znajdujące odzwierciedlenie zarówno w ilości spożywanej żywności, jak i ilości dostarczanych w diecie energii i składników odżywczych. Spożycie podstawowych produktów rolnych w przeliczeniu na jednego mieszkańca, z wyjątkiem zbóż, ziemniaków, roślin strączkowych, warzyw, drobiu, cukru i herbaty, wyższe było w Niemczech niż w Polsce. W Niemczech spożywano więcej produktów o wyższej wartości dodanej, droższych i w związku z tym dostępnych dla bardziej zamożnych niż polscy, konsumentów niemieckich. W Polsce realizowano model konsumpcji bazujący na produktach o mniejszym stopniu przetworzenia i tańszych.