Przeprowadzona analiza różnych podejść do bezpieczeństwa żywnościowego wyraźnie wskazuje na odmienne rozumienie tego terminu. Wynika to z braku jasno sprecyzowanej definicji, co umożliwia zróżnicowaną interpretację i szukanie czasami zupełnie rozbieżnych rozwiązań. Biorąc pod uwagę literaturę przedmiotu należy wnioskować, że sytuacja ta wyni-ka ze specyfiki pojęcia bezpieczeństwa żywnościowego, które można zaliczyć do kategorii problemów bez rozwiązania (wicked problems). Problemy te, ze względu na swą naturę, nie należy traktować w tradycyjny sposób, kiedy to problem jest definiowany, analizowany i rozwiązywany w kilku etapach. Znajomość charakteru takich problemów zmusza do dużej ostrożności przy interpretowaniu stanowisk poszczególnych zainteresowanych stron oraz wy-ciągania wniosków. Mechanizmy kierujące funkcjonowaniem problemów bez rozwiązania powodują, że pomimo konsensusu uznawania bezpieczeństwa żywnościowego jako jednego z najważniej-szych priorytetów globalnych i krajowych, proponowane są odmienne strategie i kierunki działań. Wsparcie jednych zaprzecza innym, wywołując konflikty już w samym rozumieniu koncepcji, nie mówiąc o jej realizacji. Ta różnorodność podejść powoduje, że każda z zainte-resowanych stron może znaleźć coś dla siebie. Ma to o tyle dobre strony, że sam problem zyskuje ogólne poparcie, niezależnie od poglądów interesariuszy. Jego wielowymiarowość wymaga jednak nie jednostronnego, lecz holistycznego podejścia w celu znalezienia wspól-nych obszarów i dokonania syntezy między poszczególnymi podejściami. Pytanie, czy jest to możliwe biorąc pod uwagę specyfikę problemu oraz fakt, że najważniejsze zainteresowane strony ograniczają się głównie do mówienia o potrzebie zachowania bezpieczeństwa żywno-ściowego, nie włączając się aktywnie do tworzenia rozwiązań, które by temu sprzyjały. W niniejszej pracy ograniczono się jedynie do zarysowania problemu, jakim jest brak jasno sprecyzowanej definicji bezpieczeństwa żywnościowego i wynikających z tego trudno-ści w sformułowaniu jednolitego stanowiska w zakresie działań podejmowanych w celu jego zapewnienia. Istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań dokonujących oceny tego zjawiska, a następnie możliwości stworzenia spójnej strategii zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego na poziomie krajowym i globalnym.