W pracy przeanalizowano źródła rentowności kapitału własnego w krajach o silnych oraz słabych ekonomicznie gospodarstwach rolnych. Jako kryterium podziału zastosowano wielkość ekonomiczną stosowaną w FADN. W grupie krajów, w których gospodarstwa osiągały relatywnie niedużą wielkość ekonomiczną, znalazły się Bułgaria, Grecja, Chorwacja (od 2013 r.), Malta, Litwa, Polska, Rumunia i Słowenia. Gospodarstwa o dużej wartości standardowej produkcji pochodziły z Holandii, Belgii, Czech, Danii, Niemiec i Słowacji. W badaniach posłużono się metodami panelowymi, a do estymacji parametrów modelu wykorzystano model z efektami stałymi. Wśród czynników, które wpływały na rentowność kapitału własnego, w grupie krajów ze słabszymi gospodarstwami znalazły się produktywność aktywów, rentowność sprzedaży (marża na sprzedaży) oraz dopłaty do działalności operacyjnej. W grupie państw z silniejszymi ekonomicznie gospodarstwami na stopę zwrotu z kapitału własnego pozytywny wpływ wywierały: marża na sprzedaży oraz opłacalność produkcji mierzona relacją produkcji ogółem do kosztów ogółem oraz zadłużenie majątku. Co potwierdza, że kapitał obcy może przyczynić się do osiągnięcia pozytywnych efektów z perspektywy stopy zwrotu z kapitału własnego.