Światowe rynki rolno-żywnościowe podlegają powolnej liberalizacji. Proces ograni-czania barier w międzynarodowym handlu produktami rolnictwa i przemysłu spożywczego będzie z dużym prawdopodobieństwem kontynuowany. Wniosek taki wydaje się szczególnie zasadny w świetle postępujących, choć nie bez poważnych trudności, rokowań prowadzonych w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO). Pod wpływem procesów globalnych oraz przemian zachodzących w samej Wspólnocie, również wspólna polityka rolna Unii Europej-skiej ewoluuje w kierunku silniejszej orientacji rynkowej. Przejawem tego jest stopniowa redukcja instrumentarium dawnej polityki interwencyjnej i wzmacnianie mechanizmów sprzyjających rozwojowi obszarów wiejskich, również w wymiarze pozarolniczym. Ma to poważne reperkusje dla funkcjonowania europejskich łańcuchów żywnościowych.