W badaniu wykorzystano statystyki opisowe, analizę budżetową i stochastyczną funkcję zysku w celu przeprowadzenia analizy danych zebranych od 120 producentów narybku suma w stanie Edo w Nigerii, mając na celu zbadanie opłacalności i efektywności jego produkcji. Wyniki badań pokazują, że produkcja narybku suma jest działalnością zdominowaną przez mężczyzn w wieku 21-40 lat, z których 53,3% zatrudnionych jest na pełny etat jako producenci narybków. Dominującym gatunkiem wykorzystywanym do produkcji narybku był Clarias gariepinus. Producenci zarabiają 2 885 443,20 NGN i osiągają 2 084 004,24 NGN zysku netto na cykl produkcyjny 120 000, co oznacza, że produkcja narybku suma jest dochodowym przedsięwzięciem na badanym obszarze. Koszty pracy, amortyzacja i koszty transportu wpłynęły pozytywnie na zyski producentów narybku, ponieważ doprowadziły do wzrostu ich znormalizowanego zysku. Około 70% producentów narybku suma działało powyżej średniej wartości wydajności, co oznacza, że większość hodowców była stosunkowo wydajna w osiąganiu zysków. Niewystarczające zaopatrzenie w wodę, koszty karmy, wysokie koszty transportu oraz niewystarczające środki finansowe były głównymi ograniczeniami, z jakimi borykali się respondenci na badanym obszarze. Epidemie szkodników i chorób nie były poważnymi ograniczeniami. W związku z tym badanie zaleca rozważenie i leczenie przyczyn nieefektywności w celu zwiększenia wydajności producentów narybku suma i działania na granicy optymalnego zysku. Zaleca się również zaproponowanie rozwiązań ograniczających produkcję narybku suma przez zainteresowane władze, aby przedsięwzięcie było zrównoważone i spełniało wymagania przez cały rok.