Od ponad 30 lat świat skupia się na koncepcji równowagi pomiędzy gospodarką a ekologią pod kątem potrzeby własnego rozwoju społecznego. To naukowe podejście nosi miano zrównoważonego rozwoju. Według raportu Komisji Bruntlanda z 1987 r. „rozwój zrównoważony to rozwój, który spełnia potrzeby teraźniejsze, nie zakłócając możliwości przyszłych pokoleń zaspokojenia ich własnych potrzeb”. W rolnictwie mówimy o zrównoważonym rozwoju jako równowadze trzech aspektów, a mianowicie ekonomicznego, ekologicznego i społecznego. Głównym celem artykułu jest analiza ekonomicznych, ekologicznych i społecznych warunków rozwoju rolnictwa. Analiza oficjalnych danych statystycznych (State Statistics Service of Ukraine), materiałów badawczych naukowców ukraińskich i zagranicznych oraz wyniki własnych badań autorów pokazują, że w polityce rolnej Ukrainy dużą wagę przywiązuje się do funkcji produkcyjnych, ale w niewystarczającym stopniu podkreśla się problem rozwoju społecznego, leżący u podstaw doświadczenia w zarządzaniu rolnictwem na Ukrainie. Wnioski te opierają się na analizie wskaźników makroekonomicznych rolnictwa, podstawowym prawodawstwie Ukrainy i propozycjach naukowych autorów.