Rozpatrując potencjał konkurencyjny przemysłu spożywczego w Polsce należy wskazać na trzy podstawowe tendencje zmian zachodzących w poziomie produktywności. Po pierwsze, odnotowano wzrost przeciętnej produktywności pracy przy jednoczesnym spadku produktywności kapitału. Po drugie, wzrost produktywności pracy nastąpił głównie w wyniku wzrostu technicznego uzbrojenia pracy, czyli w wyniku procesu substytucji pracy przez kapitał. Po trzecie, relatywnie stały poziom łącznej produkcyjności czynników wytwórczych wskazuje na niewielki udział we wzroście produktywności czynników niewymiernych. Znaczne zwiększenie produktywności pracy i poziomu technicznego uzbrojenia zatrudnionych stanowiło podstawę poprawy potencjału konkurencyjnego i możliwości konkurowania przemysłu spożywczego na rynku UE. Kluczowe znaczenie ma jednak zwiększanie potencjału konkurencyjnego w dłuższej perspektywie. Wymaga to podjęcia, w szerszym zakresie niż obecnie, działań zmierzających do wprowadzania zmian związanych z rozwojem innowacyjności (szczególnie innowacji organizacyjnych i marketingowych), tworzenia i rozpowszechniania wiedzy oraz wartości niematerialnych infrastruktury.