Głównym celem artykułu jest porównanie metod badania koniunktury w rolnictwie w Polsce oraz jej ocena z ich perspektywy. W artykule wykorzystano trzy metody: stosowaną przez IERiGŻ (syntetyczny wskaźnik koniunktury rolniczej), Instytut Rozwoju Regionalnego SGH (wskaźnik koniunktury w rolnictwie) oraz w marginalnym zakresie GUS (badanie koniunktury w gospodarstwach rolnych). Z przeprowadzonych analiz wynika, że wskaźnik koniunktury rolnictwa SWKR (IERiGŻ) może być barometrem (wskaźnikiem referencyjnym) względem wskaźnika koniunktury rolnictwa SGH (OWK). Wynika to z wyprzedzenia fazowego cyklu dla tych wskaźników o ok. 1 kwartał. Dostrzeżono relatywnie wyraźną synchronizację tych cykli (po oczyszczeniu z trendu oraz wahań sezonowych i przypadkowych). Długość wyodrębnionych cykli koniunkturalnych w rolnictwie wynosiła w badanym okresie przeciętnie 12-13 kwartałów. Jednocześnie miały one charakter asymetryczny. Faza wzrostowa była bardziej łagodna i długotrwała, z kolei spadkowa przebiegała gwałtownie i trwała krócej.