Badane motywy ekonomiczne, rozpatrywane zarówno jako bieżące pożytki („rentowność”) i odroczone w czasie („korzyści majątkowe”) zajęły wysoką pozycję w hierarchii ważności przyczyn prowadzenia produkcji rolnej przez właścicieli wielkoobszarowych przedsiębiorstw rolnych. Kierowali się oni w swoim działaniu w sposób świadomy efektywnością ekonomiczną, jednak uwzględniali inne korzyści wynikające z bycia właścicielem rolnym. Poczucie niezależności będące efektem samozatrudnienia i kierowania przedsiębiorstwem, oraz możliwość zamieszkania i pracy w określonym środowisku są bowiem najważnymi deklarowanymi korzyściami dla właścicieli przedsiębiorstw rolnych. W trakcie przeprowadzonych badań nie została sfalsyfikowana hipoteza badawcza. Założenie, że pomnażaniem wartości właścicielskiej jest uświadomioną funkcją celu przedsiębiorców mieści się więc w kategorii rozwiązań dopuszczalnych. Stanowi ono ważne kryterium oceny efektów prowadzenia działalności, choć nie jest jedynym celem przedsiębiorców, oraz motywem do prowadzenia wielkoobszarowych gospodarstw rolnych. Pomnażaniem wartości właścicielskiej nie powinno być więc rozpatrywana jako maksymalizacja, ale w kategoriach suboptymalnych, tj. poszukiwania pewnych pożądanych poziomów. Właścicieli są bowiem w stanie zrezygnować z części pożytków ekonomicznych na rzec innych korzyści o charakterze emocjonalnym lub społecznym. W związku z tym w badaniach ekonomicznych ocena realizacji celu definiowanego jako pomnażania wartości właścicielskiej powinna być rozpatrywana raczej jako spełnienie pewnego warunku brzegowego, a nie jako poszukiwanie układu zapewniającego możliwie najwyższy zysk finansowy i przyrost wartości majątku.