Polityka fiskalna i budżetowa to podstawowe instrumenty współczesnego oddziaływania władz publicznych na finanse rolnictwa. Każdorazowy kształt tych dwóch rodzajów polityki jest wypadkową zmieniających się preferencji społecznych oraz rozkładu sił między głównymi aktorami politycznymi. Powoduje to, że i polityka fiskalna, i polityka budżetowa nadal mają charakter narodowy i podlegają regułom cyklu politycznego. Rolnicy co prawda umiejętnie wypracowali mechanizmy nadreprezentacji politycznej, ale i ich prawdopodobnie dotkną także dostosowania fiskalne, które będą skutkiem obecnych programów budżetowej stymulacji koniunktury. Rolnictwo polskie nadal powiększa nadwyżkę generowanych w nim funduszy, chociaż w coraz wolniejszym tempie. Tempo to byłoby jeszcze dużo słabsze, gdyby nie dopływ krajowej i unijnej pomocy budżetowej. Zależności te muszą niepokoić, jeśli uwzględni się, że po roku 2013 płatnicy netto do budżetu UE będą chcieli radykalnie zmniejszyć swój wkład, a Polska prawdopodobnie borykać się będzie z dużymi problemami fiskalnymi, o ile zechce przyjąć euro, a wzrost gospodarczy znacząco nie przyspieszy.