PRACA ORYGINALNA
OCENA FUNKCJONOWANIA GOSPODARSTW NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA I DUŻEJ CENNOŚCI PRZYRODNICZEJ (ONW TYP SPECYFICZNY STREFA I)
Więcej
Ukryj
1
Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - Państwowy Instytut Badawczy
2
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa − Państwowy Instytut Badawczy
Data nadesłania: 24-04-2020
Data ostatniej recenzji: 09-05-2020
Data akceptacji: 25-06-2020
Data publikacji: 29-09-2020
Zagadnienia Ekonomiki Rolnej / Problems of Agricultural Economics 2020;364(3):31-48
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Celem tego opracowania jest charakterystyka gmin o dużym nasyceniu ONW
typ specyficzny strefa I oraz ocena funkcjonowania gospodarstw rolnych z tych
gmin, na tle analogicznych gospodarstw z gmin spoza ONW, które prowadziły
nieprzerwanie rachunkowość dla Polskiego FADN w latach 2016-2018. W pierwszej
części opracowania dokonano opisu metody wyznaczania oraz charakterystyki
obszarów z ograniczeniami naturalnymi (ONW) typ specyficzny strefa
I w Polsce, które Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – PIB w Puławach
(IUNG-PIB) wyznaczył na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
(MRiRW) oraz Komisji Europejskiej (KE), w oparciu o wartości progowe wskaźnika
waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej (WWRPP) i opracowanego
w tym celu wskaźnika cenności przyrodniczo-turystycznej (WCPT). Obszary te
obowiązują w naszym kraju od 2019 r. i obejmują 1233,7 tys. ha UR. W drugiej
części opracowania dokonano oceny funkcjonowania gospodarstw rolnych
z gmin o dużym nasyceniu ONW typ specyficzny strefa I (co najmniej 80% UR
ONW typ specyficzny strefa I w powierzchni UR w gminie) na tle analogicznych
gospodarstw z gmin spoza ONW, które prowadziły nieprzerwanie rachunkowość
dla Polskiego FADN w latach 2016-2018. Ustalono, że gospodarstwa z gmin
z ONW typ specyficzny strefa I na tle gospodarstw będących punktem odniesienia
charakteryzują się m.in. mniejszą wartością kapitału, wyższym wiekiem
ich kierowników oraz gorszą jakością użytkowanych gleb. Ponadto mają niższe
produktywności czynników produkcji oraz mniejszy dochód w przeliczeniu na
1 ha UR i na 1 FWU, co ogranicza ich możliwości rozwoju.