Przedsiębiorstwom jest coraz trudniej utrzymać przewagę konkurencyjną opierając się wyłącznie na własnych środkach i możliwościach. Współpraca z innymi podmiotami, będącą podstawą koncepcji otwartych innowacji, stanowi istotny czynnik sprzyjający szerszemu dostępowi do wiedzy i nowych technologii. Zakres kooperacji przedsiębiorstw przemysłu spożywczego z pozostałymi interesariuszami wskazuje, że częściej stosowany jest model zamkniętych innowacji. Prowadzi to do wniosku, że podmioty tej branży są przekonane o posiadaniu wystarczających zasobów własnych i nie potrzebują wiedzy zewnętrznej do tworzenia nowych rozwiązań. Z drugiej strony, wiedza zewnętrzna odgrywa niebagatelną rolę w stymulowaniu działalności innowacyjnej. Wskazuje na to wyższy poziom innowacyjności producentów napojów, który jest związany z większą skłonnością do podejmowania wspólnych działań i współpracy w ramach inicjatywy klastrowej. Konkludując można stwierdzić, że koncepcja otwartych i zamkniętych innowacji nie może być działalnością substytucyjną lecz komplementarną. Przyjęta przez przedsiębiorstwa strategia powinna uwzględniać obszary krytyczne, które powinny być chronione oraz te, w których działalność w ramach otwartych innowacji może przyspieszyć procesy innowacyjne. W opracowaniu przedstawiono jeden z wymiarów koncepcji otwartych innowacji – innowacyjność dośrodkową, opierającą się na zasobach wiedzy spływających do organizacji. Drugim zagadnieniem jest innowacyjność odśrodkowa, zakładająca przenoszenie części zasobów lub projektów poza organizację. Istotnym elementem badań z tego zakresu byłoby określenie skali otwartości procesów odśrodkowych oraz ocena relacji między nimi a stopniem wad i zalet wynikających z ich zastosowania. W przyszłych badaniach, w szerszym niż dotychczas stopniu, należałoby także uwzględnić przestrzenne aspekty otwartego modelu innowacji. Dotyczy to w szczególności związków między poziomem otwartości innowacji a występowaniem i siłą regionalnych klastrów gospodarki żywnościowej.