Tematem artykułu jest sytuacja ekonomiczna grupy gospodarstw ekologicznych prowadzących produkcję roślinną i zwierzęcą jednocześnie oraz drugiej grupy realizującej tylko produkcję roślinną. Te dwie grupy gospodarstw różniły się zasadniczo stanem majątkowym, organizacją produkcji, efektywnością. Gospodarstwa z udziałem zwierząt wyróżniała mniejsza skala produkcji i mniejszy dopływ dopłat, co wynikało przede wszystkim z 2-krotnie mniejszego areału ziemi. Prowadzona produkcja w tych gospodarstwach była bardziej pracochłonna i bardziej kosztowna, ale efektywność produkcji utrzymała się na dość podobnym poziomie jak w gospodarstwach bez inwentarza. Przy wyższych prawie o 17% kosztach produkcji ogółem na 1 ha UR w gospodarstwach z grupy A, produktywność ziemi była o 10% wyższa, wyższe o około 8% były też dopłaty do działalności operacyjnej na 1 ha UR. Mimo to DzRGR na 1 ha ziemi własnej był znacznie niższy, a na osobę w rodzinie rolnika wynosił tylko około 1/3 dochodu osiągniętego w gospodarstwach roślinnych. Złożył się na to głównie mniejszy rozmiar produkcji oraz około 2-krotnie wyższa pracochłonność produkcji, a także skala pobranych dopłat. Gospodarstwa prowadzące wyłącznie produkcję roślinną (bezinwentarzowe) przy dość podobnej wydajności ekonomicznej produkcji z jednostki ziemi czerpały znacznie wyższe korzyści finansowe z tytułu dopłat. Wyniki są dowodem na potrzebę wprowadzenia zmian w zasadach wspierania gospodarstw ekologicznych. Zaprezentowane wyniki, choć stanowią tylko średnią arytmetyczną dla całej grupy, wskazują na przewagę ekonomiczną gospodarstw bez inwentarza, głównie z powodu mniejszej pracochłonności produkcji.