Problematyka rozwoju różnych form działalności rolniczej na obszarach zurbanizowanych w krajach rozwiniętych nabiera coraz większego znaczenia. Wynika to z bardzo dużego natężenia procesów urbanizacji i coraz silniejszej suburbanizacji. Właściciele gospodarstw rolnych położonych w strefach bezpośredniego oddziaływania miast funkcjonują na wymagającym rynku, gdzie duża konkurencja o grunty, miejscowe regulacje dotyczące kierunków zagospodarowania terenu i inne uwarunkowania prawno-planistyczne często znacząco utrudniają rozwój, a nawet utrzymanie produkcji rolniczej. Tym samym, aby zwiększyć szanse na przetrwanie i rozwój, zarządzający gospodarstwami muszą stosować adekwatne do lokalnych warunków strategie oraz modele biznesu. Celem opracowania jest określenie kierunków rozwoju miejskich gospodarstw rolnych na przykładzie 20 gospodarstw zlokalizowanych w Zagłębiu Ruhry oraz Metropolii Górnośląskiej. Prowadzone badania wykazały, iż zasadniczo można wyróżnić 3 główne modele biznesowe, tj. dywersyfikacja, specjalizacja oraz dyferencjacja. Wybór konkretnego modelu biznesu jest pochodną lokalnych uwarunkowań przyrodniczych i kulturowych, posiadanych zasobów ziemi oraz kapitału, ale również bardzo dużą rolę odgrywają wiedza i kompetencje zarządzających gospodarstwami.