Głównym celem artykułu było określenie zmian zasięgu geograficznego procesów internacjonalizacji rynku masła w Polsce z wykorzystaniem metody bazującej na przepływach towarów (metoda Elzinga–Hogarty). Bazując na danych wtórnych FAO i IERiGŻ-PIB, stwierdzono, że rynek masła w Polsce do 2004 roku miał zasięg krajowy, następnie po integracji z UE zasięg rozszerzył się do semi-globalnego, po czym nastąpiła koncentracja ekspansji w ramach form handlowych do krajów UE i zasięg geograficzny zawęził się do regionalnego. W 2014 roku rynek masła obejmował Polskę oraz 11 krajów będących członkami Unii Europejskiej. Tak zdefiniowany rynek masła charakteryzował się produkcją na poziomie 3361 tys. ton, konsumpcją na poziomie 3292 tys. ton oraz eksportem i importem odpowiednio na poziomie 317 i 238 tys. ton.