Rolnictwo krajów Europy Środkowo-Wschodniej zamortyzowało część negatywnych skutków związanych z transformacją ustrojową w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, poprzez rozwój gospodarstw samozaopatrzeniowych i niskotowarowych, które miały wpływ na miejsca pracy, zaopatrzenie w artykuły spożywcze oraz wydatki publiczne w kandydujących krajach PECO. Ale skutkowało to istotnym wzrostem i tak już dużego zatrudnienia w rolnictwie oraz dekapitalizację majątku. Początkowo występowała także dezindustrializacja przemysłu rolno-spożywczego. Przy całkowitym braku lub przy znikomych subwencjach budżetowych, doprowadziło to do wzrostu cen artykułów rolno-żywnościowych i wprowadzenia silnej ochrony celnej wobec UE-15 oraz światowego rynku. W efekcie nastąpiło obniżenie międzynarodowej konkurencyjności sektora i koniunktury w rolnictwie.