W okresie poakcesyjnym nastąpił w polskim rolnictwie spektakularny wzrost produktywności środków wydatkowanych w ramach zużycia pośredniego w stosunku do okresu sprzed akcesji. Liczona w cenach stałych wartość produkcji rolniczej w przeliczeniu na 100 zł. środków wydatkowanych w ramach zużycia tych środków wzrosła bowiem z około 143 zł. średnio w latach 1999-2003 do około 162 zł. średnio w latach 2005-2009, a więc o około 13%. Złożyło się na to kilka ważnych przyczyn, takich mianowicie jak rezygnacja z rolniczego wykorzystywania użytków rolnych o niekorzystnych warunkach gospodarowania, rezygnacja z nierentownej produkcji roślinnej lub zwierzęcej prowadzonej na małą skalę lub zastępowanie jej produkcją prowadzona na skalę większą, rosnąca chemizacja rolnictwa i zapewne inne. Zmiany te nie miały charakteru innowacji i zachodziły w dużej części gospodarstw. Jedną z istotnych przyczyn postępu jaki się dokonał we wzroście produktywności była poza tym dyfuzja innowacji. Mimo że innowacje różnego rodzaju znalazły zastosowanie najprawdopodobniej tylko w 18-19% gospodarstw, to dysponowały one jednak ponad połową (55% ogółu) krajowego obszaru użytków rolnych. Na pozytywne zjawisko poprawy produktywności środków wydatkowanych w ramach zużycia pośredniego nałożyły się korzystne skutki akcesji, która przyniosła istotny wzrost poziomu subwencji. W sumie dochody wzrosły około dwukrotnie, z tego około 1/3 przyrostu dochodów posiadaczy gospodarstw rolnych w latach 2005-2008 w porównaniu z pięcioleciem 1999-2003 zostało spowodowane poprawą produktywności. Sytuacja ta stała się najważniejszą przyczyną poprawy konkurencyjności polskiego rolnictwa. Jeśli przed 2004 rokiem tylko około 25 tys. gospodarstw miało cechy wskazujące na posiadanie zdolności konkurencyjnej (miały ponad parytetowe dochody i rozszerzoną reprodukcją środków trwałych), które dostarczały one 2-3% krajowej wartości produkcji rolniczej [ 10 ], to w 2007 roku funkcjonowało już 290-300 tys. gospodarstw rolnych osób fizycznych i prawnych, które wyróżniały się zdolnością konkurencyjną, lub miały przesłanki, by taką zdolność osiągnąć. Szacuje się, że wytwarzały one 50-60% krajowej wartości produkcji rolniczej.