Rynek nawozów mineralnych należy do najważniejszych rynków środków produkcji w produkcji rolniczej. Sektor produkcji nawozów stanowi również znaczącą część przemysłu chemicznego. Według szacunków globalna wartość rynku nawozów mineralnych w 2012 r. wynosiła około 183 mld USD [Fertilizer… 2013]. Wartość obrotów na tym rynku jest około dwukrotnie wyższa niż na rynku środków ochrony roślin. Charakterystyczną cechą rynku nawozów mineralnych jest duży udział obrotów międzynarodowych, oraz wysoki poziom koncentracji [Hernandes i Torero 2012, Zalewski i Igras 2012]. Zbliżona do oligopolu struktura rynku zwykle powiązana jest z wysoką integracją rynków rozdzielonych w przestrzeni [Faminow i Benson 1999]. Równocześnie jednak ceny na rynkach krajowych mogą być narażone na niekonkurencyjne zachowania cenowe. Wpływ nawozów mineralnych na produkcję rolniczą jest dwojaki, dotyczy przychodów oraz kosztów. Z jednej strony nawozy mineralne są nakładem mającym istotny wpływ na poziom uzyskiwanych plonów [Stewart 2005, Grabiński 2001]. Wzrost zużycia nawozów mineralnych uznawany jest za istotny czynnik wzrostu plonów w okresie tzw. zielonej rewolucji [Wilk 2008]. Z drugiej strony nawozy mineralne stanowią znaczący, choć zróżnicowany w zależności od uprawy składnik kosztów produkcji roślinnej [Dudek i Wicki 2005; Kopiński 2006]. Zmiana cen nawozów może więc wpłynąć na znaczącą zmianę tych kosztów.