Produkcja zwierzęca charakteryzuje się wahaniami o charakterze cyklicznym. Obok szeroko znanego i udokumentowanego zjawiska, jakim jest „cykl świński”, istnieje mniej znany „cykl bydlęcy”, który przedstawiono na przykładzie Stanów Zjednoczonych. Kraj ten wzięto pod uwagę ze względu na to, że jest on największym światowym producentem wołowiny oraz że produkcja w tym kraju charakteryzuje się przemysłową skalą o wysokim stopniu rozwoju koordynacji pionowej. Ten ostatni czynnik często uważany jest za eliminatora wahań cyklicznych. Przeprowadzone badania potwierdzają, iż krzywe pogłowia, ubojów i cen wołowiny charakteryzują się wahaniami o charakterze cyklicznym. Przeciętna długość cyklu pogłowia bydła wynosiła 11 lat. Fazy wzrostu miały od 3 do 8 lat, a fazy spadku od 4 do 9 lat. Fazy spadku były więc z reguły dłuższe od faz wzrostu. Bezpośrednią przyczyną wahań pogłowia i ubojów bydła były zmiany opłacalności chowu, wyrażające się relacją cen bydła do cen kukurydzy. Analiza wykazała, że w ostatnich latach osłabiła się rola cen bydła, a wzmocniła cen kukurydzy, które mają większy wpływ na tę relację. Znajomość mechanizmu cyklu bydlęcego jest szczególnie użyteczna przy prognozowaniu pogłowia, produkcji i cen wołowiny. Z tego powodu zjawiska te powinny być permanentnie obserwowane. Z doświadczeń Stanów Zjednoczonych płyną wnioski dla Polski. W Polsce wiele się mówi na temat rozwijania chowu bydła w oparciu o krowy mamki. Te poniekąd słuszne sugestie zderzają się z obecną rzeczywistością, a mianowicie wysokimi cenami pasz na światowych rynkach. Skutkuje to likwidacją pogłowia krów mamek we wszystkich krajach liczących się pod względem produkcji wołowiny. Taka sytuacja skłania do wniosku, że w obecnych warunkach uzasadniony jest jedynie chów półintensywny, w którym użytki zielone powinny zapewnić pokrycie dużej części zapotrzebowania pokarmowego opasów lub chów ekstensywny w rejonach występowania dużych areałów użytków zielonych.